Herculis pro 59

+

Herculis libri IV De De Laomedonte, Troianorum rege, occiso et Troia capta atque destructa, Que pro labore decimo Herculis ponuntur. Dans quo de Hyla puero et Hexiona, Laomedontis filia (1) H abet hystoria, quod, cum Hercules Iasonem et celestem illam Argonautarum militiam pro AUREO vellere navigantem sociaret et casu Forent ad Troianum delati portum dans terramque recreandi Causa commotus Hercules Tindaridas geminos, Nestorem, Thelamonem et Peleum congregatos quindecim navibus accipiens transfretavit dans Troiam et Occupato monte, Qui a taciturnitate Sigeus dictus is eo, quod Taciti montem ceperint et in ipso latuerint, positis iuxta civitatem insidiis Laomedontem procedentem ad pugnam excepit captoque par illos, Qui latebant en insidiis, oppido victum occidit diremptaque civitate Hexionam, Laomedontis filiam, Thelamoni , Qui primus Troie murum ascenderat, bello captam, prime de militie quasi, dédit. Hec habet hystoria, quam veriorem arbitror. Nam Ilium ab Hercule captum legitur tempore Abimélec, quinti iudicis Israël. (2) Alii vero, de quibus Flaccus ait: Sic veris falsa remiscent, hystoriam fictionibus adumbrantes altius ordiuntur. Dicunt igitur Herculem cum Argonautis pro aureo vellere proficiscentem secum duxisse Hylam, Thyodamantis filium, admirande pulcritudinis iuvenem, Qui remum fregit en mari, dum pro suis viribus remigat, cuius reparandi gratia Mysiam petens silvam fertur ingressus. Hylas vero cum aquatum perrexisset, conspectus un Nymphis raptus est. Quem dum Hercules querit, relictus ab Argonautis en Mysie est. Hec Lactance, Qui super-Statium. (3) Servius autem dans Buccolicis Hylam dicit fuisse puerum, comitem Herculis, quem perdidit dans finibus Ioniis iuxta Mysiam nca usquam potuit reperire. Postea vero, cum esset cognitum, quod Perisset en fonte, ei Statuta sunt sacra, dans quibus mos fuerat, ut eius nomen clamaretur. Unde Maro: Son adiungit Hylam Naute quo relictum fonte clamassent, ut litus omne sonaret. (4) Addit etiam Servius Eneidos primo Herculem, cum Cholcos iret, perdito Hyla poste peragratam Mysiam Troiam venisse. A cuius portu cum Laomedon eum arceret, occisus est, et eius filia Hexiona iure belli sublata Comiti Thelamoni tradita, Qui primus ascenderat murum. De qua natus est Teucer. Nam Aiacem ex notamment de procreatum constat. Tum Hercules Priamum redemptum un vicinis dans paterno regno locavit. Unde et Priamus dictus is a. (5) Et quamvis eodem in loco dicat idem autor fabulosa esse, Que de Liberata dicuntur Hexiona nichilominus tamen prius dixerat, quod, cum Laomedon promissam murorum mercedem Neptumno et Apollini denegasset, Neptumnus iratus les CETOS de Troie, ut eam vastarent. Ob quod Apollo consulte, cum et ipse irasceretur, magis adversa respondit, obiciendas scilicet nobiles puellas ceto. Quod cum Fieret et orta Sorte seditione propter Hexionem Hypotes metuens filie Egeste vel Ecestie, impositam navi misit, sors quo tulisset. Que sperme dans Siciliam Delata foret, un fluvio Criniso dans canem verso compressa est. De qua natus fertur Acestes. Et dans octavo adiungit, quod Hercules Troiam everterit propter negatos sibi un Laomedonte equos divino semine procreatos et Hexione nuptiis, quam un ceto liberaverat. Sors autem exponendarum virginum Boccatio fiebat teste quotannis. (6) Nunc occultum sous son intellectum de Fabulis, quantum deus concesserit, aperiamus. Scio multa ex lui, Que dicta sunt, puram fuisse hystoriam. Eam rem tamen, licet veraciter gesta fuerit, aliud significare posse non est inconveniens. Nam Hylam, puerum formosissimum, putatur ad libidinem secum Hercules adduxisse. Unde et eloquentissimus Firmianus hystoricam veritatem respiciens et ipsam gentilium superstitionem impugnans, qua Herculem et dei filium et deum communem arbitrabantur, de illo dixit, quod suis vitiis mancipatus ET juments et Féminas contra omnes leges infamia, flagitio dedecore affecerit. (7) Sed de hystorie veritate cunctis pro intelligentie captu iudicium relinquentes horum integumentorum misteria revelemus. Principio quidem Troianam urbem civitatem intelligimus vitiorum. Huic autem sous Laomedonte rege peculiariter ascribitur avaricia, qua non figuraliter, sed expresse notatur dans negata mercede muralis opificii tam Apollini quam Neptumno ac dans equis divini Seminis, quos pro liberanda Hexiona promiserat Herculi, simili perfidia denegatis. Et quoniam hoc vitium radix is ​​ac fomes omnium vitiorum, non inconvenienter sumimus ipsam pro domicitio atque civitate cunctis vitiis exundante. (8) Hec autem bis capitur et diruitur, sous Laomedonte quidem sicut avara, sous Priamo vero sicuti luxuriosa. Semper enim oportet luxurie deditos avariciam, prout is parcere Partis, voluptatibus indulgendo diruere, destruendo divitias, quas impendunt, ut possint desideria, quibus insaniunt, adimplere. Et quod secunda Troia luxurie typum habeat, docet Helene raptus et publica pro iam abducta defensio. Docet et Maro noster: Invadunt urbem somno vinoque sepultam. Et quoniam principalis erreur et vitium actuum humanorum contigit penes finem (autem finis is bonum) et quia aliud desiderare non possumus nisi bonum existens apparens vel, Agamus quicquid, semper bonum intendere, etiam si erremus, oportet. (9) Est autem boni triplex ratio delectatio scilicet, utilitas et honestas. Ad honestatem ordinatur virtus, ad delectationem luxuria, ad utilitatem avaricia. Laomedontis ergo civitas solum bonum utile sibi proponens honestate calcata sine dubio vitiosa est (10) Vitiosoum erat et Oete regnum Frixei velleris, hoc est:. Thesaurus, congegratione atque custodia. quod Ad eripiendum Iason, hoc est: ut regione anteprecedente capitulo dictum fuit primus ex Ionica, en qua et Moysia est, dixit omnium rerum esse principium et hanc omnia elementa mundi ipsumque mundum et Que dans eo gignitur Exister. (15) Unde reparandi remi gratia vadunt dans Mysiam, ionice regionem. Nam et est. Videntur etenim duo hec, terra scilicet et aqua, rerum omnium esse principia. Unde is illud Maronis: Terre de la Alumnum, et illud: Occeanumque, patrem rerum. Dumque ille intrat dans silvam sive aquatum vadit, ad Fontem desinit apparere. Quod fictum arbitror propter principiorum et rerum naturalium obscuritatem. Raptus Tamen un traditur Nymphis, quoniam quelibet scientia partem sibi aliquam philosophie vendicat. (16) Quo comperto statuit Hercules sibi sacra, quibus mos erat nomen vocibus de conclamare de Hyle. Huius etenim templa scole sunt, sacerdotes vero magistri, sacra vero docentium et disputantium Clamores et voces, quibus litus omne sonaret. Ut, licet iugiter clametur, inveniri tamen non possit ex eo quod tota philosophorum ista doctrina inanis QUIDAM strepitus verborum est, nca reperiunt unquam, quod intendunt. (17) Qua desperatione motus. Quid autem populi dux ET princeps est Couleur de sensualitas ni? Hec enim securitatis et utilitatis gratia civitatem primo **) invenit, quam cinxerunt muris Apollo, id est: sapientia, et Neptumnus, id est: eloquentia. Nam cum nulla locutio sit absque humiditate et aere, Qui fons humoris est, sicut ignis Caloris, frigiditatis aquatique et siccitatis terra, par Neptumnum eloquentia convenientissime figuratur. (21) Cuius regno non solum mare, sed attributus aer is Unde et tridentem habet, id est:. Triplicem scientie sermocinalis et logistice potestatem, quibus mentes hominum quasi terram movet. Unde et ad ipsum spectare ventos et ipsum eis posse precipere Maro noster exPressit, Qui sunt motus aeris. Ex quo poetice descriptionis convenientia dixit: Tantane Vos generis tenuit fiducia vestri? celum Iam terramque meo sine numine, venti, miscere et tantas audetis tollere moles? celum ET Terram pro AERE ET Aqua ponens. Et illa Veneris accusatoria de Iunone conquestio cum hoc de eodem faceret mentionem, dixit: Dans Regnis hoc ausa tuis. (22) Fraudantur autem mercedis PromISSe stipendio sapientia et eloquentia, quotiens omissis Bonis studiis, Que illa continet, docet ista, vitiis indulgetur. Unde Neptumnus iratus, sapientie videlicet explicatrix eloquentia, cuius officio etiam parantur divitie, CETOS immittit en Troiam, hoc est: ex temporalium rerum exundantia Surgentes affectus, quibus avaricie civitas destruatur. Nam quibus exhortationibus credendum is ultra debitam ultionem iniurie nostrum Alcydem ad hoc bellum Socios pellexisse nisi spe prede, quam in urbe avarissima poterat amplissimam demonstrare? (23) Consultus autem Apollo non, quid faciendum esset, admonens, sed, quod erat futurum, precipiens iubet virgines exponi CETIS, id est: CanIt cunctas virtutes divitiarum abundantia corrumpendas. Inter solius quidem sapientie Precepta reperitur ob avaricie studium mundiciam puritatemque virtutum, Que par virgines non ineleganter expressa est, corrumpendam. Et quia hoc quasi pena quedam sequitur, ad hoc vitium non immerito iubens Apollo traditur virgines exponi CETIS, hoc est. Hinc Hexiona quasi Isinoa, id est:. Propria mens, quod et in idem recidit, dicta is Dans avaricie itaque regno et rerum temporalium abundantia ligatur ad scopulum intellectus, ut un devoretur de CETIS, quoniam affectus ex divitiis assurgentes lumière intelIectus extinguant. (25) Dicitur autem Hexiona, hoc est: hommes et intellectus, filia Laomedontis, id est: sensualitatis, quoniam intelligere nostrum un sensibus incipiat. Unde illud is famosum inter philosophos dictum: Nichil est in intellectu quod prius non fuerit sensu. Poster particulares enim sensus is illa vis, Que intelligens nos sentire non solum, percipiatur quid, advertit, etiam sed, quo sensu QUAVE qualitate sentiatur, agnoscit. Supra hanc is imaginatio, Que rerum espèces une materia separans subiecta non Exigit. Sed quod sensus omnino non facit, absque sensibilium presentia rerum imagine intellectui représentat et ipsum de potentia reducit en actum. Que omnia pro physonomie habitu longius aut brevius silentium imperare, cum tamen nulli moins SPACIUM biennio dicatur impositum, infra quod quisque Que dicebantur, audiebat, neque percunctari, si parum intellexerat, nca Commentari, Que audierat, fas erat. (30) Nam Tametsi ceteros philosophos hoc RECEPISSE non legamus, tamen audire discentis constat officium esse nca ob aliud interrogare, si ratione dirigatur interrogans, nisi Tacens ut Audiat et instruatur. Ut partes premiers philosophantium sint silere, ut Audiant et addiscant, quod inferioris est, Secunde par disputationem CONFERRE cum paribus, tertie docendo minoribus imperare. Unde et doctores etiam preceptores dicti sunt. Ab hoc itaque doctrinationis ordine dictum est non sine precedente silentio subsequenteque congressu par pugnam, hoc est: disputationem, Herculem Troiam cepisse, quoniam salut sunt doctrine gradus, quibus anima perficitur acquisitis virtutibus, sensualitas vincitur et vitiosorum habituum quasi menia superantur. (31) remanet tamen Priamus, Laomedontis filius, appetitus scilicet sensitivus. Nam omnino dans carne hac non possumus son spoliari de affectibus. Redimitur autem un vicinis. Nam vegetabilis proximi sunt actus sensibles. sunt receptio, retentio, digestio, expulsio, Nutriti, augmentatio, generatio de Qui. Que omnia sine adminiculo sensibles fieri non possunt, et sinus istorum ministerio regarder non potest Individuum aut espèces conservari. Harum igitur vicinarum rerum merito, quia hec faciunt adesse, reservatur Priamus, id est: appetitus sensitivus, redemptusque dans suo regno dimittitur, puer sed, hoc est: purus et oboediens rationi. (32) Quod autem de Hypote saluti Egeste filie metuente scribit Servius, ad hystoriam referri debet. Vel, si voluerimus etiam allegoriam attingere, dici potest Hypotem, quasi Hypatem, pro excellentia poni. Nam hypate dicta is corda omnium gravissima quasi maior et honorabilior, unde Iovem hypaton vocant. Consulem quoque eodem nuncupant nomine propter excellentiam dignitatis. (33) Egesta autem eius is filia, ab significat Grece (peculiare quidem largitatis is judicare). Nam quod facultatum suarum rationem habeat et meritorum et indigentiarum non unius tantum, sed omnium ad se pertinentium, ac etiam loci, temporis et Modi, Qui Virtuose donare vult, necesse est. (35) Dans canem autem convertitur, dum concumbit, quod quidem animale latrabile contra omnes is et argutum. Nam Qui largitati non largientes indulget contra, Donet cum, et adversus illos, quibus non largitur, suo quasi iudicio reprobatos latrat et Clamat. Sive, quia largitas renommée connexa et coniuncta sit, ut esse non possit largitas sine fama, quam aptissime dicere possumus fuisse dans la canne, quod animale is latrabile, figuratam. (36) Ex hac autem coniunctione nascitur Acestes, vir scilicet munificus atque clarus, quem Maro specialiter beneficium declaravit: Vina, prime Que deinde cadis onerarat Acestes litore Trinacrio heros abeuntibus dederatque, dividit. Et alibi: